Gel de Al Emanetini!!

Bu şiir sanadır iyi dinle...

Dinle ki, Bana dair ne varsa ve ne varsa yalan yanlış yaşadığımız... Herşey, ama herşey yüzleşecek bu mısralarda...
Bugün haber aldım senden...

Defalarca çarpıp nefretin kapılarını, sokaklara vurdum kendimi... Serseri kaldırımlar ayağıma dolaştı...

Yalanlarla soğuttum yüreğimi...

Kahrettim, kan kustum, ama hep sustum...!
Bilir misin kaç kereler seni düşünüp de, gizli gizli ağladım...

Sen ki celladı olmuştun hayallerimin, umutlarımın katili...

Ve genç bir ömrün acımasız azraili...

Her gece çalıp rüyalarımın kapısını, beni dirhem dirhem öldürdün...!
Dünyayı dar edecektim sana, önümde diz çöküp yalvaracaktın... Bensizliğin acısı oturduğunda içine...

Yokluğum ilmek olup dolandığında boynuna, ipini çekecektim...
Olmadı, yapamadım...!
Bilir misin kaç kereler seni düşünüp de, sana içtim...

Şerefine değil, şerefsizliğine...

Ben seni mi sevmiştim...!

Sabahlara kadar ağlayıp kuruttuğumda göz yaşlarımı Kimse sormadı halimi...

Kimse acımadı...

Şarkılarla dertleştim bir başıma...

Unuttum deyip kutladığımda sensizliği Silmek için gözyaşlarımı aynaya her baktığımda,gözlerimde seni buldum...

Başucuma resmini koydum
Nasıl da acımasızdı bakışların, nasıl da zalim...

Ben seni mi sevmiştim...!
Kırık dökük bir bahar mı kalacaktı senden geriye...

Ve ihanetin hiç dinmeyen sancısı...

Seni benden çalacaklar mıydı...

Bir kuş gibi uçup gidecek miydin yüreğimden,
Bir daha dönmeyecek miydin...
Hangi kahbe kurşunla bitti bu mavi sevda....

Ağlamak neyi değiştirir ki...

Herşey bitti artık herşey bitti, Sen hayallerimin celladı... Umutlarımın katili ve zavallı bir ömrün acımasız azraili...

Beynimdeki tek kurşunla vurdum kendimi...

Gelip alabilirsin emanetini !!!

Şebnem KISAPARMAK