Küçücük kağıtlardan ,renkli kalemlerden,dün açmış bir kır çiçeğinden…mutlu olmayı başardın…ama,hayatı ciddiye almayı başaramadın..
Kendin gibi yaşayabildiğin bir şato yarattın içinde,ancak sızmaları engellemeyi başaramadın..yinede.
Kendi şatonun mutsuzluk kulelerinde intiharı deneyip durdun be küçük kız.Adını koyamadığın mutluluğa giden yollarda kayboldun.
Hayat denen balta girmemiş ormanın labirentlerinde bulamadın hak ettiğin yeri…..
Yalancı rüzgarlar konuk oldu dallarına daha çok..Çocuk oldun üzdüler,büyüdün kaldıramayacağın kadar ağır sorumluluklar yükledin kendine,hata yaptığındaysa affetmediler seni…
Boş verdin kendine …
Hiçbir zaman olmayacak olanı,İNSANLARIN SENİ ANLAMASINI BEKLERKEN..
MUHTEŞEM BİR HATA DAHA YAPTIN KIRILDIN..
AĞLADIN …
ÜZÜLDÜÜN….
Severken yürekli sevdin..,Yanlış ve korkak yüreklerde yer aradın kendine…
Seni sen olduğun için seven ne az insan varmış çevrende.
Belkide nedeni buydu dostlarının sayısının bir elin parmaklarını geçmeyişi…
Ve böyle bir ülkede ,anlayamadın kafayı yememek için bir tahtanın eksik olması gerektiğini…
Ne kötülük tohumlarının sırrını çözebildin ,nede çiçeklerin bile zehirli olabileceği geldi aklına..
Sahte gülüşlere yer yoktu hayatında,şaha kalkmış sevinçlerinin hemen yanında,yakıcı bir hüzünde dururdu duru bakışlarında.
Berbat bir acemiii…su katılmamış bir amatör olarak atıldın kavgalarına,Nedeni buydu beklide yolunun düştüğü her cephede aldığın yenilgilerin…
Planı hiç yapılmamış kaçışlarındı beklide küçük kız kanayan kentlerin birinden diğerine yaptığın yolculukların..
Yoksa sende,aynı anda her yere yağmaya kalkan şaşkın bulutlar gibi miydin küçük kız?
Ne yaparsan yap ;ama BÜYÜMEĞE KALKMA SAKIN KÜÇÜK KIZ…BÜYÜRSEN,ŞAŞKIN,HESAPSIZ,ACEMİ,ÖZGÜRLÜĞE BİLE BAĞLANMAKTAN KORKAN BİR GEZGİNİNİ DAHA KAYBEDECEK DÜNYAAA……
ALINTI..
Bunu daha önce siteyede eklemiştim. Nedense bu yazıda kendimden parçalar buluyorum :) Yaa napayım seviyorum böyle damar yazıları :D
